کمبود سرمایه یکی از علل اصلی گرفتار آمدن بسیاری از کشورها در چرخۀ باطل فقر و توسعهنیافتگی شناخته شده است اما در کنار آن وجود یا عدم وجود کیفیت نهادی مناسب در این کشورها بر میزان شدت فقر تأثیرگذار است. در مقاله حاضر به بررسی اثر سرمایهگذاری مستقیم خارجی و کیفیت نهادی (قانونمندی) بر کاهش فقر با استفاده از فن اقتصادسنجی پانل تصادفی میان کشورهای حوزۀ منا طی سالهای 2000 تا 2009 میپردازیم. در مطالعۀ حاضر از شاخص توسعۀ انسانی، HDI بهعنوان شاخص کاهش فقر استفاده شده است. یافتههای این مطالعه نشان میدهد که سرمایهگذاری مستقیم خارجی و کیفیت نهادی مناسب اثر مثبت و مشخصی روی کاهش فقر و افزایش رفاه دارند.